Όταν σωπαίνεις

Απίστευτος ο ρόλος της σιωπής
Αδόξαστος
Τα ματιά δειλά κοιτάζουν
Και η φωνή θαμμένη.

Κρύβεται το μυστικό μέσα σου
Και υποφέρει.
Καίγεται σιγά σιγά
Χωρίς να σώνει.

Αμήχανος ο καημός σου πνίγεται
Και η ελπίδα πικρά παραμένει.
Η μέρα να φωτίσει,
Με μια λέξη, με μια φωνή.

Αδύναμος και ανώφελα επίμονος.
Μένεις μένεις, φεύγεις φεύγεις.
Τίποτα.
Το τίποτα σε βράζει.

Αυτό σε οδηγεί σε δύσβατα δάση.
Και με τρομάζει.