Κι άλλη κατηφόρα

Θα πεθάνουμε κόσμε
μην ανησυχείς
κι αυτά που γράψαμε
ποιήματα νομίζω τα λένε
θα τα προλάβει ένας γείτονας
στο σχοινί
ίσως και όχι...

Κατηφόρα

Λοιπόν κόσμε

ήρθε η ώρα

να αυτοκτονήσουμε. 

για άλλη μια φορά.

μην τρομάξει κανείς

και μην μας κοροιδέψει

θέλουμε να ζήσουμε

γι' αυτό αυτοκτονούμε

θέλουμε να πεθάνουμε

γι' αυτό αυτοκτονούμε

θέλουμε να ζήσουμε

γι' αυτά που δεν πρέπει να χάσουμε

και θέλουμε να πεθάνουμε

γι' αυτά που δε θα ζήσουμε ποτέ

κανείς μη μας παρεξηγήσει

θα πεθάνουμε από χαρά

που δεν ήρθαν όλα όπως τα θέλαμε

θα πεθάνουμε

κόσμε

μην ανησυχείς

Υπολογισμός

Είμαι μιας ιστορίας

ο κακός χαρακτήρας

είμαι μιας μέρας 

η δύσκολη ώρα

είμαι ένα κατακάθι καφέ

που οι πολλοί ξεπλενουν

είμαι ένα χωράφι 

που δεν ποτίζεται ποτέ

ένα μικρό παιδί 

που μαλώνει συνέχεια η μαμά του 

είμαι μια φωτογραφία 

από βρεγμένο φιλμ

ένας κουβάς 

που πετάν τα χώματα οι εργάτες

είμαι μια παράφωνη σκιά

ένα χθεσινό λίγο 

στο μελλοντικό πολύ

ένας πλαστικός καθρέφτης

Μια ξύλινη κούκλα
Ένα ξερό ποτάμι

ένα μεγάλο τίποτα

μα πάνω απο όλα
είμαι εσύ

κι αυτό πως να αλλαξει

Στροφές

Ζω για την μέρα εκείνη.
Μόνο εκείνη.
Ας φτάσω μια φορά πρώτη
Ζαλισμένη από τις στροφές
Να βλέπω χάρους και φίδια
Στις πλαγιές
Και να μη φοβάμαι
Ας ζήσω μέχρι εκείνη τη μέρα
Ας έλθει όπως θέλει
Να με ξυπνήσει σαν χάδι
Ή σαν χαστούκι.
Το τίμημα της ζωής μας
Nα περιμένουμε μια μέρα.