Προς γνώση

Οχι, δε σταμάτησα να πονάω
Βρήκα απλώς τρόπο να μουδιάζω.
Να εφησυχάζω τα τέρατα μου.
Να παγώνω τη διαδρομή
Που διανύουν οι σκέψεις μέχρι να συμπυκνωθούν
Σε δάκρυ.

Κι αυτός ο απατεώνας
Μόλις κουνάει λίγο την ουρά του
Τα ξυπνά κι αλυχτάνε
Κι ο δρόμος απότομη κατηφόρα γίνεται πάλι.

Προς γνώση όλων
Μη τον βάζετε στα σπίτια σας.