Δεν με αγάπησαν

Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά οι σκιές που χτυπούν
τα φώτα του δρόμου
Και απλώνονται σαν καπνοί στα πεζοδρόμια
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά μονάχα οι φωτιές στους κάδους απορριμμάτων
που άναβαν στις πορείες παθιασμένοι διαδηλωτές
και έζεχναν καμμένα μουχλιασμένα φρούτα
στον κενό αέρα
Εμένα δεν με αγάπησαν
Παρά μονάχα οι σταγόνες
που πέφταν στο κεφάλι μου
Από σωλήνες ψηλών μπαλκονιών
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά τα χαμόγελα των αστέγων
καθώς ενοχικά τους άπλωσα δύο κέρματα
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά μονάχα ο βασιλικός στον κήπο μου
που ξεχασμένο κι αν τον είχα
λίγο νεράκι να του έσταζα ξαναγεννιοταν απ την αρχή
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά μονάχα περιστέρια
που έντρομα από τον όχλο
Ήρθαν πανικόβλητα καταπάνω μου
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά ένας άνθρωπος τυχαίος
κι αυτός πάλι διάφανος εχάθη
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά τσιριχτα ρολόγια
που σφίγγουν με τον χτύπο τους
τον χαλασμένο χρόνο
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά μονάχα μεθυσμένες παρέες
όταν αιφνιδιως συνέχιζα το τραγούδι τους
Εμένα δε με αγάπησαν
παρά μονάχα δυο γριές
που τις θύμιζα στην όψη τα εγγόνια τους
Εμένα δεν με αγάπησαν
παρά τα λεπτα μαξιλάρια
που σκουπίζαν απλόχερα τα πνιγμένα δάκρυά μου
Κι αφού πέρασα μια ζωή
με τόση αγάπη
Ας πουμε πως δεν ήταν λίγη
Για να την φυλώ μονο για μένα
Ας πούμε πως
εμένα δεν με αγάπησαν
παρά μόνο για να αγαπώ εσένα 

2:07

Άντε και χαθείτε!
Ησυχάστε επιτέλους!
Εσείς οι μοναχικοί
πολύ φασαρία κάνετε
σταματήστε πια
να κοιμηθούμε λίγο

Ρ/Ζ/ΥΟ

Μόνο πες μια κουβέντα
μια λέξη
να σε δω όπως σε έχω στο μυαλό μου
να σε αγγίξω όπως
Τότε
που δεν σταματούσες να με αγκαλιάζεις σφιχτά
Να με πνίγεις στην αγκαλιά σου
και γω δεν φανταζόμουν
πως θα πνίγομαι τώρα
σε μια βροχή
δίπλα από τα υπόστεγα
μόνο πες μια κουβέντα
ή απλώς κοίτα με
να τη δω την κουβέντα αυτή
και να σε χαϊδέψω
το ίδιο ζεστά
όπως κάνω
κάθε βράδυ
κάτω από τις βροχές
τους ήλιους
και τα σκοτάδια
τα άπειρα σκοτάδια
μόνο μια λέξη
πνίξε με
Δεν την αντέχω άλλο αυτήν την αλυσίδα