Μες στη σύγχρονη βουή

ακόλουθος μου μοιάζεις,

δε με τρομάζεις,

μονάχα σφίγγεις την πνοή.

Άγρυπνο αγέρι περιπατεί

και ο μύθος όλος φτάνει

και στρίβει το κεφάλι

για να μου διηγηθεί

Πως χάνεται η ζωή

και η αγέλη τι θα πει

καθόλου δε σε νοιάζει.

Γιατί πονάει κάθε στιγμή,

όταν βλέπεις στη σιωπή

τη θάλασσα να βράζει.

Κι είναι αγέρωχη η πτήση

ακόρεστη μου πίστη

διασχίζεις τα φεγγάρια,

λασπώνεις κάθε κλίση.

Αν πρόκειται να φύγεις,

μη κλέψεις το σημάδι.

Θα έρθει η τύχη, αν χαθείς,

προσφέροντας το χάδι.

Πως χάνεται η ζωή

και η αγέλη τι θα πει

καθόλου δε σε νοιάζει.

Γιατί πονάει κάθε στιγμή,

όταν βλέπεις στη σιωπή

τη θάλασσα να βράζει.

Κι άμα αγγίξεις τελικά

το νόημα της,

πλύνε τη σοφά

στα αγκαθωτά πλευρά της.....