Μισή ομίχλη

Θαρρείς πως χόρτασες από λέξεις
Οι λέξεις πράξεις δεν είναι
Και τις αποστρέφεσαι.
Θαρρείς πως γέμισες με λέξεις
Κι ομως λέξη και συ είσαι
Σε άδεια δοχεία.
Παρέα με αραχνοφωλιές
Δένεσαι στους τοίχους
και εύχεσαι
να μην υπήρχες.

Εύχεσαι τα πόδια σου να ήταν φύκια
αιωρούμενα σε λάσπες.
Εύχεσαι τα χέρια σου να ήταν πέτρες
θαμμένες με σιδεριές.
Εύχεσαι να μην είχες πρόσωπο
στα μάτια τους.
Εύχεσαι με λέξεις
φτωχές κι ανήμπορες.

Και στη σκάφη με τις πράξεις
τρίβεις σάρκες, εικόνες και
σιγοτραγουδάς...