Είναι κάτι βράδια, όταν οι περισσότεροι κοιμούνται, που νομίζω πως κάτω από τις πόρτες, μέσα από τις κλειδαρότρυπες και από τα σιφόνια τρέχει νερό, πέφτει στο πάτωμα σιγά σιγά και πριν το καταλάβω γεμίζει τα δωμάτια του σπιτιού. Και η στάθμη ανεβαίνει και εγώ κάθομαι στον καναπέ και καπνίζω κοιτώντας το νερό να ρέει ασταμάτητο, αλλά με σταθερό ρυθμό, χαζεύω τον απέναντι καναπέ, ακούω μουσική, σιγοτραγουδώ "my eyes are black, my jail is dry and I feel nothing no more" και το νερό συνεχίζει να βγαίνει από τις τρύπες που βρήκε διαφυγή, χωρίς βέβαια να βρίσκω εγώ. Δεν ταράσσομαι, ξέρω πότε σταματάει να τρέχει. Ξέρω πως λίγο αργότερα θα κολυμπήσω πάνω από τους καναπέδες, θα αγγίζω την λάμπα του καθιστικού με την μύτη μου και απλώνοντας τα χέρια μου θα κολυμπήσω προς τον διάδρομο και μετά στα υπνοδωμάτια και ξανά πίσω στο σαλόνι και μετά θα ανοίξω την πόρτα του μπαλκονιού και θα φύγουν όλα τα νερά, θα ξαπλώσω για λίγο στο πάτωμα και θα πάω να κοιμηθώ στα βρεγμένα σεντόνια. Ή ίσως να κοιμηθώ και επιπλέοντας, αντικρύζοντας το ταβάνι. Τυπικά βραδιά λένε και αηδίες. Και μετά από όλα αυτά τα απλά και καθημερινά αναρωτιέμαι, αν κάποιος επιτέλους θα αγαπήσει τα νερά που τρέχουν από το σπίτι και θα κάθεται στον απέναντι καναπέ, θα κοιτάμε τα νερά, θα βγάζει τις κάλτσες του και θα έρχεται δίπλα μου να ξαπλώσει, θα χτυπάμε τα πόδια μας στο νερό, και δεν θα τρέχει πια. Τότε ,να ξερεις, το νερό δεν θα ερχεται για να κολυμπώ. Θα ερχεται μόνο για να μας κάνει να πλατσουρίζουμε σαν παιδιά, να γελάμε και μετά να κοιμόμαστε αγκαλιασμένοι στον καναπέ πάνω από το βρεγμένο πάτωμα. Θα έρχεται μόνο για να μην το αφήσουμε να μας σηκώσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Pages
Πληροφορίες
Popular Posts
-
"Θα μπλέξουμε!", είπες. Σε κοίταξα με απορία. "Και τι πειράζει;", απάντησα. Μείναμε καρφωμένοι για ώρα. Ύστερα χαμογελάσ...
-
Αφαίρεσα τις λέξεις από το βλέμμα σου και τις είδα κατατρεγμένες στην παλάμη μου. Αμέσως ακούμπησες το χέρι σου πάνω τους, καθώς εκείνες ο...
-
Οι νύχτες Πετσοκόβουν οι ρημάδες. Το σώμα σου. Όχι όλες. Αυτό είναι το χειρότερο. Γιατί εκεί που κατακτάς τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι ...
-
Είναι οι μέρες που περνάς σαν ξένος Ετεροκαθορίζεσαι από τις περιστάσεις Και το ποτό είναι πάλι ένας τρόπος να κοιμηθείς γρήγορα Γυρίζει...
-
Και μου μιλάνε όσοι ζουν τα όνειρα τους μα δεν μπορώ να τους κατηγορήσω. Μπορώ ίσως να ζηλέψω για λίγο ή να νευριάσω. Και ύστερα να χαθ...
-
Θα πεις πως γράφω επειδή είμαι δυστυχισμένη ίσως και να χαρείς επειδή μου στερήσες τόσο καιρό τις λέξεις. Μα τις λέξεις εγω τις είχα μέ...
-
Χάνω τις λέξεις που θέλω να γράψω για σένα Βλέπεις κάθε λέξη μετράει Για κάθε λέξη με δίκαζεις Και πλέον οι λέξεις πετούν πάνω απ...
-
Μπορεί για σένα να είναι ξεκάθαρα τα πράγματα, ανεπιστρεπτί, ρεαλιστικά. Μα αν το σκεφτείς καλύτερα όλοι, όσο και να παλεύουν με τα χ...
-
Πως είναι δυνατόν η ζωή να διέπεται από εξισώσεις; Η σχέση μου με τα μαθηματικά είναι απλά φιλική, ωστόσο μπορώ να διακρίνω ότι κάποια...
-
Αυτούς που θυμάμαι κάποτε μου μιλούσαν, μα τώρα αντικρυστά τα σιωπηλά μας βήματα. Αυτούς που θυμάμαι κάποτε τους άγγιζα, μα τώρα ο φλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου