Γυμνά πινέλα

Έχουμε βρει μια λέξη να περιγράφει
Τις χιλιάδες αγκαλιές που τα χέρια μας σχεδόν θα σπάσουν
Τα τόσα φιλιά
Τις πολλαπλάσιες εικόνες φιλιών
Τα ποτήρια που αφήνουμε άπλυτα στο τραπέζι
Εκθέματα
Τις πετσέτες καλοκρεμασμένες στο μπάνιο
Τις ξενυχτισμενες βραδιές
Δίπλα αντικρυζοντας το πρόσωπο του
Τις κουρασμένες βραδιές
Αγαλλίαση να μας παίρνει ο ύπνος απλά με κοντινές τις ανάσες
Τις αμέτρητες βόλτες αναμένοντας συνάντηση
Τις δεκάδες χιλιάδες άλλες λέξεις που μας έρχονται
Μνημονεύοντας
Τις ανησυχίες
Τις ηττημένες μάχες του εγωισμού
Τη μυρωδιά του μαξιλαριού
Το ξεχασμένο μπλουζάκι
Το βλέμμα που απαγγέλει τόμους
Ποίησης και λογοτεχνίας
Την δεμένη γλώσσα
Τις μέρες πολυλογίας
Τις κρυφές αναρριχήσεις
Θαρραλέοι ακροβάτες
Την βασανιστική τιμωρία της αυταπάρνησης
Την μαγική ευτυχία του συγχρονισμένου οργασμού
Την ανεξέλεγκτη φωνή της ευχαρίστησης
Τις μέρες που στολίζουμε
Τα βραχιόλια που φτιάξαμε
Το σώμα που ακούραστα χαϊδεύουμε
Την ψυχή που κολλήσαμε στη δική μας
Τα μεθυσμένα από τον πόνο βραδιά
Τα παραιτηθέντα μεσημέρια
Τα μαγειρεμένα φαγητά και γλυκά
Βιτρίνα
Το άγχος της απλότητας
Τους μηδενισμούς της παρουσίας μας
Τις πέντε νότες που στίβουν τα μάτια
Τα αξέχαστα γέλια
Την κρυψώνα του προσώπου στην καμπύλη του λαιμού
Τα σφιχτα αγγίγματα ανάμεσα στα όνειρα
Και ποσά ακόμη αναρίθμητα μα αλησμόνητα
Και νομίζουμε πως περνιόμαστε για έξυπνοι
Πως σε μια τόσο μικρή λέξη
Χωρούν όλα τα χρώματα