Θυσίες

Κακό δεν θα πω για κανέναν
Μου φόρεσες τα πολύχρωμα
Και με έπιασες για χορό
Και στο πολύ το βήμα
Μου έλιωσαν τα γόνατα
Και για παπούτσια πια φορώ
Παλιά τετράδια
Στα κόκκαλά μου
Τρέμει πηχτό το αίμα σου
Το δάκρυ σου το φυλάω καιρό σε ένα μικρό
Πουγκί
Κακό δεν θα κάνω σε κανέναν
Μου φόρεσες τα μαύρα από ανάγκη
Να μη χαθώ στην πολυχρωμία
Μου έβαλες για ίσκιο το καπέλο σου
Και κόπηκα με ένα παλιό μαχαίρι
Όπως πρώτα
Θυμήθηκα τα έρημα οικόπεδα
Τις σιδεριές των υπογείων
Νεκρά σαλεύουν έρμαια
Και πάλι κακό δεν έκανα
Μόνο στυγνός δολοφόνος έγινα
Της ανυποψίας του
Το σκότωσα το χέρι μου
Και γράφω πια με το δεξί
Σαν ένα γνωστό έθιμο
Αποδεκατίστηκε η βούληση
Συμμάζεμα κοριών να καούν τα χρόνια
Πιο γρήγορα από τα χέρια
Πιο αργά από τις ψυχές
Λόγια δύσκολα θα πω
Που τα φοβούνται αρτιμελή χέρια
Στη τελική
Δεν πάθαμε και τίποτα