Αποσιώπηση

Και νομίζουμε πως κάτι είμαστε

Σε τούτη την πόλη

Σε τούτο τον δρομο

Πως δεν βρίσκεται τυχαία ψηλά 

Το σπίτι μας

Από την θάλασσα

Για να επιπλέουμε μόνο στην ομίχλη
Μα για να έχουμε υψόμετρο
Να βλέπουμε τον αστείο εαυτό μας
Από το παράθυρο
Πόσο μάταια σέρνει την κοιλιά του
Για να αγγίξει το όνειρο...